مشاعره آزادگان ایرانی در ایام اسارت
تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۴۹۰۳۰
احمد یوسف‌زاده روایتی از برگزاری شب شعر در دوران اسارت را در کتاب «لبخند ققنوس» آورده است.
انتشارات مرز و بوم در پست اینستاگرامی خود روایت احمد یوسف‌زاده از برگزاری شب شعر در دوران اسارت که در کتاب لبخند در قفس آمده است را منتشر کرد.
احمد یوسف زاده گفته است: «در مراسم «شب شعر» که در اسارت «روز شعر» می‌گفتند، آقای شائق طلبه خوش‌ذوق یزدی گفت که او و دوستانش قصد دارند داستانی را که یکی از حاضرین داوطلب تعریف خواهد کرد، فی‌البداهه از نثر به نظم بکشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک نفر به‌عنوان کاتب انتخاب شد تا شعر‌های سروده شده را یادداشت کند. شائق صف‌شکن شد و گفت: «زندگی می‌کرد در ایام دور.» احمد در ادامه آورد: «مردی از مردان خوب و باشعور.» علی گفت: «نام نیکش شهره آفاق بود» دوباره شائق گفت: «در صفا و در صداقت طاق بود» صادق به حرف آمد و گفت: «یک غلامی داشت او ظاهر صلاح» جواد که تاکنون مهلت نیافته بود، گفت: «از برون زیبا و از داخل تباه.»
شائق رو به کاتب گفت: «آقا ننویس، ننویس، قافیه غلطه، صلاح به تباه نمی‌خوره.» احمد در اصلاح قافیه گفت: «گمرهی، پوشیده در رخت فلاح» صادق گفت: «سینه‌اش از نور حق تاریک بود» جواد به تلافی شعر قبول نشده‌اش گفت: «گرچه در ظاهر قشنگ و شیک بود» جمعیت خندید. شائق گفت: «از حسادت موج می‌زد سینه‌اش» احمد آورد: «بود از ارباب بغض و کینه‌اش» علی گفت: «کرد طراحی شبی او حیله‌ای» شعرا در تلاش برای مصرع تکمیلی بودند که جواد باعجله گفت: «رفت در پستو و آورد میله‌ای» شائق پرسید: «جواد میله می‌خواست چه کار؟ طرف خودشو تو خونه اربابش مسموم کرده» شایق به کاتب گفت که این مصرع را هم ننویسد. جواد با سماجت گفت: «نزن بابا، خطش نزن، درستش کردم. رفت در پستو و آورد شیشه‌ای» جواد به کسی مهلت نداد و باز هم خودش گفت: «شیشه را بگرفت آن مرد چموش، کرد خالی از درونش سم موش» حالا جمعیت با تمام وجود می‌خندید.
صادق گفت: «ریخت در لیوان آب و سرکشید، رخت خود بر عالم دیگر کشید» شائق ادامه داد: «شهر، چون از ماجرا آگاه شد...» علی گفت: «نام صاحبخانه در افواه شد» جواد اضافه کرد که می‌شد هم گفت: «پوست صاحبخانه پر از کاه شد» باز صدای خنده به هوا رفت. شایق این مصرع جواد را هم سانسور کرد. احمد ادامه داد: «خواجه را بردند سوی دادگاه» جواد قبل از آنکه کسی بر او سبقت بگیرد، از احمد پرسید: «با همان پوستی که کردند پر ز کاه؟» خنده دیگر جمعیت را امان نداد. شائق گفت: «متهم کردند او را بی‌گناه» این را گفت و ختم داستان منظوم را اعلام کرد.
دفاع‌پرس/
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۴۹۰۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال و هوای حسینیه اعظم زنجان در ایام شهادت امام جعفرصادق(ع)
مراسم سخنرانی و عزاداری به مناسب ایام شهادت امام جعفرصادق علیه السلام به مدت پنچ شب در حسینیه اعظم زنجان برگزار میشود به اشتراک بگذارید: https://tn.ai/3079375
درباره ما ارتباط با ما آرشیو اخبار ؛ جدیدترین اخبار لحظه به لحظه امروز پیوندها بازار پربیننده‌ترین اخبار قیمت ارز و طلا لیگ ایران و جهان ما را دنبال کنید: RSS تلگرام اینستاگرام توییتر آپارات سروش آی‌گپ گپ بله روبیکا ایتا
All Content by Tasnim News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟